هفته درختکاری

بسم الله الرحمن الرحیم

دستور جلسه این هفته : درختکاری

کتاب محبت  12 وادی راهنمایی چگونه زیستن در جمعیت نور نقش بسیار عظیمی در تغییر نگرش و جهان بینی ما به عهده دارند. یادگیری وادی ها و عمل به آنها ما را در مسیر جریان زندگی سالم، با کمترین اسطکاک به پیش می برد .12 وادی یا قانون یا راه که برگرفته از کلام الله شریف می باشند باعث می شوند ما بهترین و سالم ترین نگرش را به هستی و خودمان و چگونگی زندگی و سیر در مراحل مختلف حیات را داشته باشیم. وادی ها محتوای بسایر غنی آموزشی هستند که ما را در این سفر لذت بخش پشتیبانی می کنند و بدون فراگیری و عمل به آنها پیمودن این سفر غیر ممکن است. این سفر، سفر در وادی هاست. تا کنون7 وادی توسط نگهبان جمعیت نوشته شده و در آینده نزدیک مابقی آن به نگارش در می آید. عزیزان در آخر امر، امر اول اجرا می شود به این معناست که امر اول یا نیت اولیه ما یا خواست اولیه ما یا تصویر ذهنی اولیه ما که می خواهیم برای رسیدن به آن حرکت کنیم، در آخر امر بدست می آید. یعنی بعد از اینکه حرکت کردیم و مراحل مختلف رسیدن به هدف و پارامتر های متعدد نیازمند برای رسیدن به هدف را در عمل گذراندیم .

مثلا اگر امر اول ما یا خواست اولیه ما برداشت گندم باشد، این مسئله، یعنی گندم، کی به دست ما می رسد؟ زمانیکه حرکت کنیم، زمین را آماده کنیم، گندم را بکاریم و بعد در ادامه، آبیاری و مراقبت کنیم و پس از گذشت حدود ۸ ماه گندم ها می رسند و باید آن ها را درو کنیم و در آخر امر به گندم می رسیم و صاحب گندم خواهیم بود. صاحب گندم بودن یا گندم داشتن یا به عبارتی امر اول ما در آخر امر بدست آمد. این مسئله یک قانون کلی است که در تمامی سطوح زندگی ما و هستی حکم فرماست .

در فیزیک، در شیمی، در این بعد و در ابعاد دیگر، همه جا این قانون کاربرد دارد و اگر آن را یاد بگیریم و به کاربرد آن توجه داشته باشیم در تمامی مراحل حیات به کارمان خواهد آمد .

و اما مسئله خودمان، یعنی اعتیاد و درمان آن .

ببینیم کاربرد این قانون برای درمان اعتیاد چیست؟ حتما متوجه شده اید. اگر ما بخواهیم اعتیادمان را درمان کنیم یا به عبارتی امر اول ما یا خواست اولیه یا تصویر ذهنی ما رسیدن به نقطه ای باشد که در آن نقطه یا در آن روز مواد مصرف نکنیم، اعتیاد نداشته باشیم و مثل انسان های سالم با چهره و تفکر و رفتار سالم به زندگیمان ادامه دهیم، باید بدانیم که این خواست بلافاصله محقق نمی شود، اگر می خواهیم اعتیادمان را درمان کنیم این مسئله یک شبه و الساعه اتفاق نمی افتد .

می گویند خداوند  دارای قدرتی است که به آن کن فیکون گفته می شود، یعنی هر چیزی را بخواهد خلق می کند، درجا خلق می کند، البته آن خلق هم مراحل خاص خود را دارد، اما در قالب ذهنی ما انسان ها آن خلق، الساعه است یعنی بلافاصله اتفاق می افتد. انسان نیز در ذهن خود چنین قدرتی را دارد. یعنی ما هم در ذهنمان می توانیم هر چیزی را الساعه و در جا خلق کنیم. همین الان شما می توانید یک اتومبیل پرنده را در ذهنتان خلق کنید در حالی که سوار آن هستید و برفراز شهردر حال پروازید. خلق این تصویر در ذهن بلافاصله امکان پذیر است اما در عالم بیرون چی؟ خیر در عالم بیرون چنین چیزی امکان پذیر نیست، حداقل فعلا نیست .

یک مثال دیگر، اگر الان شما میل داشته باشد که برای ناهار یا شام خورشت قیمه میل کنید ، می توانید همین الان تصویر ذهنی آن را خلق کنید، اما اگر بخواهید آن را در عالم بیرون و به صورت واقعی داشته باشید باید حرکت کنید، مواد اولیه آن را اگر ندارید تهیه کنید و مشغول آشپزی شوید و بعد از چند ساعت ساعت خورشت قیمه ی شما آماده خواهد بود، به عبارتی خواست اولیه شما یا امر اول شما در آخر امر بدست می آید .

معمولا ما این قانون را در بسیاری از موارد رعایت می کنیم. اگر بخواهیم یک خانه یا یک ساختمان چند واحدی بسازیم، می دانیم که مثلاً چند ماه یا یک سال طول می کشد و توقع نداریم که یک شبه یا یک هفته ای آماده شود، اما به اعتیاد و درمان آن که می رسیم، همین امروز می خواهیم موادمان را قطع کنیم و بلافاصله حالمان خوب شود .

بر اساس این قانون باید بگوییم که چنین چیزی امکان پذیر نیست. اگر درمان اعتیاد و رسیدن به درمان و تعادل، امر اول ما باشد، این امر در آخر امر بدست می آید. ببینیم امری که در جمله” آخر امر ” به آن اشاره می شود چیست؟

این امر یعنی اینکه شما باید بدانید که بر اساس پروتکل B.M.T درمان اعتیاد یا صورت مسئله اعتیاد، بیماری اعتیاد سه وجه یا مولفه دارد و یا یک مثلث دارد با اضلاع جسم، روان و جهان بینی، بیماری اعتیاد روی این سه بخش اثر مخرب گذاشته و آن ها را از تعادل خارج کرده است. درمان اعتیاد یا امر اول شما زمانی محقق می شود که اضلاع این مثلث به تعادل و سلامتی برسند .

موضوع بعدی اینکه باید بپذیریم درمان اعتیاد یا به تعادل رساندن اضلاع این مثلث حداقل ۱۰ ماه زمان می خواهد. بدون در نظر گرفتن مسئله زمان، برنامه ریزی ما به قول معروف ریالی ارزش نخواهد داشت. مسئله زمان بسیار مهم است. در قالب مسئله زمان است که عملیات تیپرینگ یا کاهش تدریجی و پله ای داروی ما یعنی OT  امکان پذیر خواهد بود و جسم و فیزیولوژی ما و سیستم تولید کننده مخدرهای طبیعی بدن ( سیستم ایکس ) را راه اندازی می شود. در قالب مسئله زمان است که آموزش های جهان بینی را پشت سر می گذاریم، می آموزیم و عمل می کنیم و از جهان بینی مخرب و افیونی زمان اعتیاد خارج می شویم و بالاخره در قالب مسئله زمان است که روان ما یا خلق و خو و اخلاق ما در کنار جسم و جهان بینی به تعادل می رسد و از سلامت و تعادل کامل برخوردار خواهد بود .

بنابراین امری که در جمله ” آخر امر ” به آن اشاره می شود، یعنی مجموعه حرکت های ما در درمان اعتیاد که حداقل ۱۰ ماه زمان می برد. بعد از انجام صحیح این حرکت ها و انجام موفقیت آمیز سفر اول و بازسازی شهر وجودی یعنی جسم، روان و جهان بینی، روزی فرا می رسد که فرمان برای رهایی و آزادی صادر می شود. این فرمان به این راحتی ها صادر نمی شود، از هفت خان رستم، بایستی گذشته باشیم تا به این روز برسیم، البته منظورمان ایجاد ترس و وحشت نیست، بلکه کنایه از سختی و عظمت درمان اعتیاد است که البته در صورت انجام درست دستورات راهنما در طول دوره درمان، این سختی نه تنها سخت و تلخ نیست، بلکه بسیار سهل و شیرین نیز می شود. به هر حال در آخر امر، آن روز فرا می رسد. روز رهایی و آزادی، روزی که راهنمای ما، ما را خدمت نگهبان جمعیت نور می برد و در آنجا بعد از تکمیل فرم صدور فرمان قطع مصرف و اعلام رهایی، مبتکر روش درمان تدریجی اعتیاد  و طراح پروتکل بی ام تی ( آقای داودی دکترای روانشناسی ) ما را از نزدیک می بیند و اگر به شرایط مطلوب رسیده باشیم، می گوید: مبارک است.

کاش می دانستیم که این جمله مبارک است، چقدر مبارک است، رهایی از اعتیاد، رهایی از اهریمن و شیطان، حقیقتاً مبارک است. شاید مبارک ترین روز زندگیمان باشد .

اما کی به اینجا می رسیم؟ در آخر امر،.

در آخر امر، امر اول اجرا می شود.

و اما موضوع درختکاری و اجرای آن .

هرچند از دنیایی که در آن زندگی می کنیم چیز زیادی نمی دانیم، اما در همین حد کمی هم که آگاهی داریم، می دانیم که زمین یکی از زیباترین مکانهایی است که خداوند برای زندگی موجودات خلق کرده است. کره زمین، سیاره بسیار کوچکی است در منظومه شمسی و این منظومه نقطه کوچکی از کهکشان راه شیری و کهکشان راه شیری، نقط بسیار کوچکی در بین میلیاردها کهکشان دیگر و باز به همین شکل جهانهای بسیاری حلقه وار در دل یکدیگر قرار گرفته اند و تا جایی ادامه دارند که توان فکری و ذهنی ما ار درک و تصویرسازی آن قاصر است.

کره زمین، این سیاره کوچک و زیبا در بهترین تقویم توسط خداوند طراحی و آفریده شده است. اما انسانها از زمانی که چشم و گوششان باز شد و زندگی اجتماعی خود را شروع کردند، تخریب و خسارت زدن به این سیاره را شروع کردند. همانگونه که در یکی از صحبت های بنیان جمعیت نور به زیبایی بیان نمودند که در آیه شریفه ( ان الانسان لفی خسر ) به همین موضوع اشاره دارد و انسان دائما در حال خسران و آسیب زدن است. یکی از مصادیق بارز این خسارت، تخریب جنگلها، اکو سیستمها و نابودی ارکانی است که بقای زمین سخت به آنها وابسته است و درخت یکی از مهمترین ارکان بقای زندگی ماست.

درخت، گویی بعد از آب، نبض زندگی ماست. هر جا که درخت هست زندگی هم  هست و هر جا درخت نیست زندگی هم نیست. آیا می دانیم که اکسیژن که نفس کشیدن ما به آن وابسته است توسط درختان تولید می شود و اگر نباشد کارمان تمام است؟

این درختان هستند که تصفیه هوای زمین را بر عهده دارند و گازهای مضر از جمله دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می نمایند. جدا از بحث استفاده هایی نظیر چوب، میوه ها، زیبایی، سایه و سایر مواهبی که از درخت عاید ما می شود، درختان، ریه های زمین و در واقع ریه های خود ما هستند؛ اگر آسیب ببینند این ما هستیم که نمی توانیم نفس بکشیم.

در قرنهای گذشته تعداد درختان در سراسر دنیا به دلیل استفاده بی رویه و بی تفکر، به شدت کم شده است و این مسئله بدون شک در تغییرات اقلیمی که اکنون شاهد آن هستیم مهمترین نقش را داشته است. گرم شدن زمین، ذوب شدن یخهای قطبی، گرمایش بی سابقه، سرمای بی سابقه و بی موقع، طوفانها، سیل و سایر پدیدهای اقلیمی که در گذشته به این شکل وجود نداشته، از جمله موارد ناشی از حذف تدریجی درختان بر روی زمین است.

اگر تعداد درختان در زمین زیاد باشد، قدر مسلم بسیاری از این گازهای مضر تصفیه می شود و اکو سیستم به حالت طبیعی خود نزدیک می شود. در نظر بگیرید اگر نصف جمعیت جهان در سال هر نفر دو درخت بکارد، چیزی در حدود ۸ میلیارد درخت می شود و یا اگر در کشور خودمان نصف مردم کشور در سال هر کدام دو درخت بکارند، چیزی در حدود ۸۰ میلیون درخت می شود و در طول ۱۰ سال می شود ۸۰۰ میلیون درخت. تصور کنید چه تغییری در آب و هوای کشور پدید می آید. چه کشور زیبا و پردرختی خواهد شد.

به هر حال این بررسی کوتاه و بسیار ساده، کمی وضعیت را روشن می کند که اهمیت درختکاری برای چیست و برای چه بنیان جمعیت نور به ما اعضای جمعیت تکلیف کرده اند که در سال حداقل یک درخت بکاریم. برای ما اعضای جمعیت نور، درخت کاری مصداق بارز جبران خسارت است. جبران خسارتهایی که در زمان اعتیاد به خودمان، خانواده و جامعه زده ایم و حالا می توانیم به زیبایی جبران کنیم؛ با درختکاری.

امسال نیز اردوی درختکاری مانند هر سال در هفته درختکاری و منابع طبیعی در نمایندگی آکادمی جمعینت نور برگزار می شود. انشاالله که همه ما بتوانیم در هفته درختکاری، حداقل یک درخت بکاریم و درختان را تارسیدن به مرحله بی نیازی از ِآب مراقبت کنیم.

تهیه و تنظیم: گروه کاوشگران جمعیت نور

مورخ: یازدهم اسفندماه 1400