در جمعیت نور چگونه قدردانی کنیم

بسم الله الرحمن الرحیم

در جمعیت نور چکونه قدردانی می کنیم ؟

پیام: گاهی اوقات انسان در تنهایی خود اگر در شب به آسمان نگاهِ عمیقی بیندازد می تواند با کیهان ارتباط برقرار کند، این حس، درون آدمی را دگرگون می کند. هدفِ علم، شکافِ بین شناخته ها و ناشناخته هایی است که آنها را از میان بر می دارد تا در هستی با آموزش جهان بینی قدرت دانش، آگاهی و حرکت را در انسان به نقطه تفکر و به فرمان عقل نزدیک نماید آنگاه تاریکی و ظلمت نیز به پایان می رسد و همچون خورشید کائنات را با حس محبت و عشق که جوهر ابدیت است زنده نگاه می دارد و تجلی نور قدرت مطلق نمایان می گردد تا انسانهایی که در بند اهریمن اسیر هستند آزاد شوند و در آسمان آبی به پرواز در آیند و این نقطه سرآغازیست در بیکران که پایانی ندارد. پایان

همانگونه که می دانیم، جمعیت نور برای  هفته های سال تحصیلی، دستور جلسات آموزشی گوناگونی برای کارگاه ها و کلاس های خود در نظر گرفته است. هر یک از این موضوعات در سطحی از اهمیت هستند که لازم است به مدت یک هفته در کارگاه های آموزشی خصوصی و عمومی، مورد گفت و شنود و تبادل نظر، قرار گیرد .

تمام این دستور جلسات، دارای بار آموزشی خاص خود بوده و مسافران و همسفران جمعیت نور لازم است تا در مورد آن به آگاهی و شناخت لازم برسند و آن را به صورت کاربردی، در جهت درمان اعتیاد و رسیدن به تعادل، به اجرا گذارند .

شکرگزاری و قدردانی یکی از همین موضوعات است و شاید یکی از مهمترین ها. در فرهنگ ما و دیگر فرهنگ های ملل، شکر گزاری و قدردانی دارای اهمیت بوده و در بسیاری از فرهنگ ها، دارای مراسم و آیین مخصوص به خود نیز می باشد .

اولین برداشت از مفهوم شکرگزاری، تشکر، سپاس و قدردانی است. اما این سوال مطرح می شود که تشکر و سپاس از چه کسی؟

شاید اولین جواب به این سوال، خداوند باشد. خداوندی که نعمت هایی بیشمار به ما داده است. خداوندی که نعمتش را بر ما تمام کرده است. ما را از نیستی و عدم، به هستی و بودن آورده است. شاید مفهوم آن را ندانیم. بله؟ بودن، بزرگترین نعمت خداوند است .

قدرت مطلق، جسم، فیزیک و اندام بسیار پیشرفته ای را به ما داده است. ما تنها موجودی هستیم که به راحتی روی دو پا راه می رویم و بیشترین تعادل فیزیکی را روی دو پا داریم. روی دو پا، بسیاری ار حرکات آکروباتیک را انجام می دهیم که سایر موجودات نمی توانند. ما تنها موجودی هستیم که می توانیم در یک زمان، چند کار را با هم انجام دهیم، راه برویم، موزیک گوش کنیم، صحبت کنیم، چیزی میل کنیم و خیلی کارهای دیگر که سایر موجودات نمی توانند.

تنها موجودی هستیم که قادریم در تمام شرایط آب و هوایی زمین زندگی کنیم، از سرمای کشنده قطب و روز و شب هایی که ماه ها طول می کشد تا مناطق حاره و استوایی و جنگل های انبوه با گرمای شدید. از حضور در اعماق اقیانوس ها گرفته، تا زندگی در ایستگاه های فضایی .

ما تنها موجودی هستیم که می توانیم از تمام خوراک ها، گیاهی و غیر گیاهی استفاده کنیم و شاید موجودی، چنین تنوع غذایی نداشته باشد .

انسان، زیباترین و پیشرفته ترین فیزیک و اندام را در بین جانداران دارد. زیباترین پوست، زیباترین اندام، زیباترین چشم، زیباترین صورت و بسیاری زیبایی های منحصر به فرد دیگر. از همه این ها گذشته، انسان قدرتی ما فوق تمام موجودات دارد و آن، قدرت و ویژگی خاصی است به نام روح؛ که فقط به انسان داده شده است. ما دارای قدرت اختیار هستیم که موجودات دیگر ندارند، ما صاحب تفکر، اندیشه، و حس قوی هستیم. ما می توانیم مسیر زندگی خود را هر طور که می خواهیم تغییر دهیم، در حالیکه موجودات دیگر در یک برنامه از پیش تعیین شده، زندگی می کنند و نمی توانند آن را تغییر دهند .

این ها خلاصه ای از نعمت ها و امکاناتی که قدرت مطلق در اختیار ما قرار داده است .

شاید معدودی از انسان ها قدر این داشته ها را می دانند و بسیارند انسان هایی که با تفکر و جهانبینی نادرست، نه تنها قدر این نعمت ها را نمی دانند و سپاسی بابت آن به جای نمی آورند، بلکه با سرعت تمام در جهت تخریب و نابودی آن حرکت می کنند و بر اساس یک جمله و دیدگاه فوق العاده مخرب می گویند که جسم را نباید سالم به گور برد. خدا می داند که این جمله و این دیدگاه چقدر شیطانی است. قدرت مطلق، در طراحی و خلق ما، انرژی و دقت فوق العاده ای را به کار برده است و به تعبیری، سنگ تمام گذاشته است؛ حال، بقیه تزئینات آن با ماست. ما باید به جسم و داشته های خود اهمیت بدهیم و به آن ها احترام بگذاریم و در بهترین و زیباترین و سالم ترین حالت ممکن نگهداری کنیم. زیرا این ها امانت خداوند است  نزد ما .

 اگر انسان با تمام این زیبایی ها، در صراط مستقیم نباشد و به طرف ضد ارزش ها حرکت کند، تمام این زیبایی ها به زشتی تبدیل شده و می شود زشت ترین مخلوق خداوند.

رمز زیبایی برای انسان، بودن در صراط مستقیم و حرکت به سمت ارزش ها و دوری از ضد ارزشهاست .

زمانیکه کسی چیزی به ما بدهد و ببیند که ما برای آن اهمیتی قائل نیستیم و یا خودمان هدیه و یا چیزی به کسی بدهیم و ببینیم که برای آن ارزشی قائل نیست، چقدر ناراحت می شویم و این برایمان نوعی بی احترامی محسوب می شود و سعی می کنیم دیگر تکرار نکنیم و به آن فرد، هدیه و یا هر چیز دیگری ندهیم. ناسپاسی و ناشکری، سم مهلکی است که زندگی ما را نابود و تباه می کند. خدا نکند انسانی ناسپاس و ناشکر باشد چرا که سیستم روزگار و کائنات داشته های او که برای آنها ارزشی قائل نیست را یک یه یک از او می گیرد تا زمانی که باد بگیرد که سپاسگزار داشته های خود باشد.

 برای قدرت مطلق  بسیار مهم است که ما چگونه با داده های او برخورد می کنیم اگر سپاسگزار داشته های خود باشیم خداوند به آنها برکت می دهد و بیشتر می شود، اما اگر ناسپاس باشیم آنها را از ما پس می گیرد.

ما باید خوشتیپ، خوش لباس، زیبا، ورزشکار و سالم و خوشحال باشیم، اما نه برای تفاخر، نه برای فخر فروشی به دیگر انسان ها، بلکه برای ادای احترام و قدر دانی و سپاسگزاری از کسی که آن ها را به ما داده است .

همه انسان ها این مشخصات را دوست دارند، خداوند نیز دوست دارد. به قول آقای داودی کارشناس روانشناسی هر چیز که خداوند دوست دارد ما انسان ها هم دوست داریم و هر چه که ما انسان ها دوست داریم، خداوند هم دوست دارد. هر چه که ما  دوست نداریم، خداوند هم دوست ندارد. ما زیبایی را دوست داریم، راستی و درستی را دوست داریم، تمکن مالی را دوست داریم، احترام به دیگران را دوست داریم؛ خداوند هم همه این ها را دوست دارد. ما زشتی، دروغ، ناراستی، فقر و بدبختی را دوست نداریم، خداوند هم این ها را دوست ندارد .

بنابر این، شکر گزاری و سپاس از خالق، موضوعی نیست که بتوان به سادگی از آن عبور کرد .

اگر زمامی مصرف کننده مواد مخدر بودیم و آرزوی درمان و رهایی داشتیم و یا مسافری داشتیم که آرزویمان رهایی و درمان او بود، حال که به رهایی و درمان رسیده ایم، آیا شکر گزار خداوند هستیم؟

آیا به راستی، شکرگزاری و سپاس، فقط از خداوند است؟

آیا می توانیم بگوییم که ما فقط از خداوند با یک کلمه الهی شکر سپاس گزاری می کنیم و دیگر تمام شد؟

باید بگوییم که شکر گزاری، سپاس و قدردانی برای مراتب پایین تر از خداوند نیز وجود دارد .

اصولاً هر کاری که خداوند بخواهد برای ما انجام دهد، از طریق انسان ها انجام می دهد. انسان های بیشماری هستند که مربی، معلم، استاد، راهنما، یا ولی ما هستند، آیا نباید از آن ها تشکر و قدردانی کرد؟

بزرگی می گوید: اگر تشکر و شکرگزاری از مخلوق خداوند را بلد نباشیم، و به جای نیاوریم، مفهومش این است که شکرگذاری از خداوند را نیز بلد نیستیم .

به قول بزرگی دیگر : اگر حق را در خلق درنیابی،          بیابی خانه اما، در، نیابی

یکی از آموزش های مهم جمعیت نور در مبحث شکرگزاری این است که ما تشکر و شکرگزاری از انسان ها را بیاموزیم، به جای آوریم و عمل کنیم .

اگر این موضوع را یادبگیریم و عمل کنیم، آن موقع است که اگر بگوییم الهی شکر، این الهی شکر، یک شکر واقعی و ارزشمند است که پیش نیازهای آن رعایت و گذرانده شده است. در غیر اینصورت، یک کلمه خدا را شکر خشک و خالی است که ارزشی ندارد .

ان الانسان لربی لکنود .

ان الانسان لربی لکفور .

انسان موجودی است که به رب خود ناسپاس است. انسان موجودی است که رب خود را فراموش می کند. انسان موجودی است که رب خود را پنهان می کند. خداوند رب العالمین است. ما رب و مربی را در سطوح پایین تر نیز می توانیم مشاهده کنیم .

بسیارند انسان هایی که مربیان و آموزش دهندگان خود را فراموش می کنند و حتی پنهان می کنند. اگر با آموزش مربی به جایی می رسد، می گوید خودم رسیدم و از مربی خود که به او آموزش داده است چیزی نمی گوید. الا الذین آمنو و عملو صالحات و تواصو بالصبر و تواصو بالحق و تواصو باالمرحمه

به جز عده قلیلی که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام می دهند، اعمالشان به صلح و دوستی منتهی می شود. دیگران را به صبر توصیه می کنند. دیگران را به راستی، درستی و محبت توصیه می کنند .

ما به عنوان یک انسان، آیا از والدین خود که مربی ما بوده اند، تشکر، قدردانی و سپاسگزاری می کنیم؟

آیا از معلمان خود سپاسگزاری می کنیم؟

آیا از کمک راهنما یا راهنمای خود قدردانی می کنیم؟

آیا از مرزبانان نمایندگی که بسیار زحمت می کشند تا ما در آرامش و امنیت کامل سفر کنیم و به رهایی برسیم و اگر یک روز، چایی که به ما می دهند رنگش و یا طعمش خوب نباشد ناراحت می شویم، آیا از آن ها قدر دانی می کنیم؟

آیا از دیده بانان جمعیت نور که در شاخه های مختلف خدمت می کنند تا جمعیت نور بدون کوچکترین توقفی به کار خود ادامه دهد، قدردانی می کنیم؟

آیا از نگهبان جمعیت، کسی که بنیان جمعیت نور است و جمعیت نور را از صفر تا صد پایه گذاری کرده است و هر آنچه از طریق جمعیت نور بدست آورده ایم، بواسطه اوست، قدردانی می کنیم؟

این ها سوالاتی است که اگرجوابمان به آنها مثبت است، بدانیم که الفبای قدردانی را آموخته ایم و شکرگزاریمان از قدرت مطلق انشاالله مقبول می افتد .

به قول نگهبان جمعیت نور، در مقابل خدمتی که دیگران به ما می کنند، نگوییم زبانمان قاصر است، من نمی دانم چگونه تشکر کنم، زبانم الکن است. آری زبانمان الکن است، زبانمان قاصر است، اما خیلی کارهای دیگر هست که می توانیم انجام دهیم. می توانیم طبق رسم جمعیت نور از انسان هایی که به ما خدمت کرده اند تشکر و قدردانی کنیم .

در مقابل جمعیت نور که ما را به صورت رایگان به درمان و رهایی رسانده است، نگوییم که به چه زبانی تشکر کنم، می توانیم با زبان کمک به جمعیت، قدردانی کنیم. آیا جمعیت نور برای گذران امور خود به مالیه نیاز ندارد؟ پس اگر بخواهیم قدردانی کنیم راه باز است. این گوی و این میدان .

امیدواریم خداوند به همه ما توفیق دهد که بتوانیم تشکر و قدردانی از بندگان خدا و مخصوصاً خدمتگزاران جمعیت نور را بیاموزیم و عمل کنیم .

در زندگی، لحظات و رویدادهایی وجود دارد که در زیبایی آن هیچ شک و تردیدی نیست. یکی از این زیباترین ها، لحظه ای است که در حال قدردانی و تشکر هستیم. از خداوند و از مخلوق خداوند .

براستی که خداوند چقدر لذت می برد از این لحظات، همانگونه که ما لذت می بریم و خداوند به ما اعضای جمعیت نور چه نعمتی ارزانی داشته است، نمی دانم، آیا تا به حال فکر کرده اید که آیا انسانی پیدا می شود که به اندازه ما دست بزند، به اندازه ما تبریک بگوید و به او تبریک بگویند، به اندازه ما در جشن تولد و رهایی شرکت کند، به اندازه ما کادو بگیرد و کادو بدهد؟

این ها رنگ و روی بهشتی دارند، همانطور که خداوند در کلام الله شریف می فرماید که در بهشت سخن لغو و بیهوده نمی شنوید. آنجا چیزی که می شنوید سلاماً سلاما است .

انسانی که در صراط مستقیم است، انسانی که پیرو قوانین الهی است، انسانی که می تواند از تاریکی و ظلمات اعتیاد عبور کند و به بهشت سلامتی، زندگی و روشنایی برسد، شایسته چنین شرایطی است .

همه ما می دانیم که تشکر و قدردانی در جمعیت نور با دادن پاکت انجام می شود و این رسم بسیار خوبی است که تدبیر آن از ‏بنیان جمعیت نور می باشد و در واقع احیای یکی از رسوم قدیمی ما ایرانیان است. در جمعیت نور ما در مناسبت های خاص مثل ‏هفته راهنما، هفته ایجنت، اسیستانت و مرزبان، هفته همسفر و هفته دیده بان، از این عزیزان که در جمعیت نور به اشکال ‏مختلف خدمت می کنند تا من و شما و همه سفر اولی ها و تازه واردین به راحتی در جمعیت نور پذیرش شوند و به درمان و ‏رهایی برسند ، با اهدای پاکت قدردانی می کنیم.‏

خداوندا

دریا و آسمان و دشت، پوشیده از رقصنده های آسمانیست،

و روح نا آرام ما خواستار رهایی، نه از خلاصی، بلکه دیدار معشوق است،

خداوندا

تنها تو را می ستاییم و تنها تو را ستایش می کنیم،

برای انجام این عمل عظیم،

شکر، شکر، شکر

تهیه و تنظیم: گروه کاوشگران جمعیت نور

مورخ: یکم دی ماه 1400